Leki svo kom reikningur

Kvöld eitt í byrjun marsmánaðar steig ég ofan í poll á svefnherbergisgólfinu.  Auðvitað brá mér nokkuð og eftir smá rannsókn var ljóst að vatn seytlaði niður úr loftinu, ekki mikið en samt nægjanlegt til að búa til dropasinfóníu í kvöldkyrrðinni.  Handklæði, tuskur og balar sett undir lekann, forðast frekari skemmdir.

Næsta dag er haft samband við tryggingarfélag og þeir senda pípara um hæl, sá gerir sínar rannsóknir og kemst að því að lekinn komi utan frá og þar með sé málið ekki á höndum hans né tryggingarfélagsins.  Næstu daga helst lekinn stöðugur og í lítratali, líkur á að lekinn sé að utan fara að vera fráleitari.  Hálfum mánuði síðar á múrarameistarinn tíma aflögu til að skoða aðstæður, það tekur hann skamma stund að fullyrða að leki sem þessi geti ekki verið að utan - lagnir í vegg hafi gefið sig.  

Með álit múrarans að vopni var haft samband við tryggingafélagið og þeir upplýstir um stöðu málsins og beðnir um leið að mæta á staðinn í  eigin persónu og gera sínar rannsóknir.

Í framhaldinu var brotin upp veggur  þar til komið var að tærðu röri sem ekki gat haldið neinum vökva í farvegi.  Viðgerðaferli hófst,  skipt um rör, múrað í brotið  og að síðustu  var málun á veggstúf þar sem lekinn átti upptök svo og tveimur veggjum í herbergi þar sem vatnið hafði sullast niður.  

Viðgerðin var töluvert dútl þá aðallega þannig að píparar þurftu að koma tvisvar til þrisvar sinnum,  málarinn eitthvað svipað oft en múrarinn gat leyst sitt verk í einni ferð.  Án þess að tímamæling hafi farið fram, þá sýnist mér að samanlagður tími iðnarðarmanna á staðnum nemi samtals tveimur fullum vinnudögum algert hámark þremur vinnudögum.

Fagvinna var með miklum ágætum og samskipti við iðnaðarmenn eins og best verður á kosið.

Verki lokið allir ánægðir - svo dögum síðar kemur reikningur frá tryggingarfélaginu er nemur eigin áhættu (10%) upp á kr. 88,500,-  Þessi upphæð felur það í sér að heildarviðgerðarkostnaður er upp á kr. 885.000.-  Með hliðsjón af áðurlýstum verkferlum og þeim tíma sem fór í verkið þá finnst mér þetta heldur mikið, upphæðin nemur útgreiddum tveimur mánaðarlaunum mínum (sérfræðingur hjá sveitarfélagi m.fimm ára háskólamenntun að baki).    

Mín spurning snýr að því atriði hvort þarna sé eðlilegt samhengi á milli. Eru laun mín og minnar stéttar of lág?  Eru iðnaðarmannalaunin of há?  Er taxtinn sem notaður er gagnvart tryggingarfélögum annar en á venjubundnum markaði?   Borga tryggingarfélögin það sem sett er upp? Sú reynsla sem ég hef af þessum atburðum skýra a.m.k. fyrir mér ástæður þess að  tryggingargjöld eru há.

Einhverjum dettur í hug að efniskostnaður hafi gleymst, því væri til að svara að rörið í vegginn greiddi ég sérstaklega,  málningin get ég fengið í búð á um kr. 10.000.- steypan er um 0,1 m3  og kostar varla hundruð þúsunda.

Í mínum huga er niðurstaðan sú að gjald fyrir þriggja daga vinnu jafngildir útgreiddum tveggja mánaða launum mínum.  Ég er tryggður og borga ekki nema 10% en breytir það einhverju í þessu samhengi?

Athugasemdir

[Tómas Ibsen Halldórsson, 19.4.2017 kl. 16:53]

Sæll Sigmar

Af eigin reynslu þá samkvæmt mínu tryggingarfyrirtæki er lágmarks eigináhætta ca. kr. 90.000 svo er einhver hámarksáhætta.

Mér sýnist þú vera að greiða lágmarks eigináhættu. Verkið gæti hæglega hafa kostað samanlagt á bilinu 120 til 180 þúsund (alger ágiskun hjá mér). Þannig að samkvæmt minni reynslu ert þú að borga rétta upphæð.

Hitt er svo annað mál að fyrsta heimsókn pípara hefði átt að vera nóg til að sjá hvað amaði að, en ekki þurfa að bíða í einhverja sólarhringa til að fá rétt mat á stöðunni.